Έλλειψη σιδήρου και διατροφή
Έλλειψη σιδήρου ή αλλιώς σιδηροπενική αναιμία ονομάζεται η παθολογική κατάσταση κατά την οποία ο οργανισμός έχει στο αίμα μικρότερη από τη φυσιολογική μάζα κυκλοφορόντων ερυθρών αιμοσφαιρίων. Η έλλειψη σιδήρου είναι από τις πιο συχνές διατροφικές ελλείψεις, ιδιαίτερα στις γυναίκες, και εμφανίζεται με συμπτώματα όπως μειωμένο ανοσοποιητικό, κόπωση, τριχόπτωση, αδυναμία, υπνηλία, ωχρότητα στο δέρμα και χαμηλό ανοσοποιητικό.
Η σιδηροπενική αναιμία προκαλείται συνήθως από έλλειψη σιδήρου ή από έλλειψη βιταμινών (βιτ. Β και φυλλικό οξύ). Αρκετές φορές όμως η αναιμία σχετίζεται και με χρόνια νοσήματα όπως ρευματοειδής αρθρίτιδα, νόσο του Cronh, AIDS, αλλά και λόγω απώλειας αίματος πχ λόγο χειρουργικής επέμβασης, αιματουρίας, γαστροραγίας, κλπ.
Απαραίτητη εξέταση για να εντοπιστεί τυχόν ανεπάρκεια είναι η εξέταση φερριτίνης. Η εξέταση του αιματοκρίτη και του σιδήρου είναι αρκετές. Αν φανεί ανεπάρκεια, η διατροφή δεν μπορεί από μόνη της να διορθώσει την σιδηροπενία ή την σιδηροπενική αναιμία. Πρέπει οπωσδήποτε να γίνει λήψη συμπληρώματος σιδήρου για τουλάχιστον 3-6 μήνες.
Εάν όμως διαπιστωθεί μια χαμηλή ανεπάρκεια σιδήρου, θα μπορούσε να διορθωθεί μέσω της διατροφής. Οι πιο πλούσιες τροφές σε σίδηρο είναι:
- Το συκώτι
- Το μοσχάρι
- Η σπλήνα
- Τα όσπρια
- Οι ξηροί καρποί
- Όσπρια
- Το ταχίνι
- Τα δημητριακά (ολικής άλεσης)
- Πράσινα φυλλώδη λαχανικά
- Το σουσάμι
- Φυστικοβούτυρο
Αξίζει να σημειωθεί ότι σημαντικό ρόλο παίζει όμως και η μορφή του σιδήρου που βρίσκεται σε αυτά τα τρόφιμα. Ο σίδηρος που βρίσκεται στα φυτικής προέλευσης τρόφιμα είναι ο μη αιμικός, ο οποίος δεν είναι καλά απορροφήσιμος, απορροφάται σε ποσοστό μόλις 2-4%. Αντίθετα τα ζωικής προέλευσης τρόφιμα περιέχουν αιμικό σίδηρο μία πηγή η οποία είναι καλά απορροφήσιμη από τον οργανισμό (κατά περίπου 20-25%. Παράλληλα αν μας ενδιαφέρει να αυξήσουμε τα επίπεδα του σιδήρου στο σώμα, πρέπει να καταναλώνουμε παράλληλα τροφές πλούσιες σε βιταμίνη C όπως είναι τα τα ακτινίδια, τα εσπεριδοειδή, και οι φράουλες. Τέλος θα πρέπει να αποφεύγουμε να συνδυάζουμε τις τροφές που περιέχουν ασβέστιο, με τις τροφές που περιέχουν σίδηρο, λόγω της ανταγωνιστικής δράσης που έχουν μεταξύ τους.
