Τι πρέπει να γνωρίζετε για τη σπαστική κολίτιδα

Ως σπαστική κολίτιδα (ή αλλιώς σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου), ορίζουμε τη λειτουργική διαταραχή του εντέρου μας, η οποία οφείλεται στο κοιλιακό φούσκωμα, την κοιλιακή δυσφορία, αλλά και το χρόνιο κοιλιακό άλγος και έχει ως  αποτέλεσμα την αλλαγή των λειτουργικών συνηθειών του εντέρου μας, χωρίς όμως να υφίσταται σε αυτό κάποια οργανική νόσος.

Στην καθημερινότητα μας, οι διαταραχές οι οποίες επηρεάζουν άμεσα το πεπτικό μας σύστημα, μας προκαλούν πέρα από τον πόνο, ένα αίσθημα δυσφορίας, κι αυτό είναι ολοφάνερο στη διάθεση μας, η οποία μάλλον πιο απαισιόδοξη απ’ότι συνήθως μοιάζει.

Πιο συγκεκριμένα, το σπαστικό ή ευερέθιστο κόλο (σπαστική κολίτις), εμφανίζεται με επίμονα συμπτώματα στο παχύ μας έντερο το οποίο διασταυρώνεται με όλα τα άλλα όργανα στην κοιλιακή μας χώρα, προκαλώντας αναστάτωση με αυτή την ευερεθιστότητά του. Μέχρι στιγμής, δεν υπάρχουν ενδεδειγμένοι ψυχολογικοί παράγοντες εμφάνισης του, αλλά ούτε και αντικειμενικά ευρήματα.

Δε χρειάζεται να πανικοβάλλεστε, με μια  απλή αγωγή αλλά και  με εύκολους χειρισμούς, ανακτά τη λειτουργικότητά του.

Έχουμε δύο εκδοχές:

1. Διάρροια χωρίς κοιλιακό πόνο. Εμφανίζεται κατά βάση στις γυναίκες και λιγότερο στους άνδρες, ανεξάρτητα από την ηλικία τους. ‘’Στόχος’’ της είναι  τα νέα και γεμάτα άγχος άτομα σε οποιαδήποτε ηλικία και ευνοείται δεόντως, από τον τρόπο αλλά και τους ρυθμούς της ζωής τους. Αιτίες εμφάνισης αποτελούν: το πρόχειρο φαγητό, η μικρή πρόσληψη νερού, το κάπνισμα, η εξαντλητική εργασία με στέρηση επαρκούς ύπνου, η αυστηρή δίαιτα, η χρήση καθαρτικών και η κατάχρηση οινοπνευματωδών ποτών.
2. Σπαστικό παχύ έντερο με βασικό σύμπτωμα τον κολικοειδή πόνο. Εδώ έχουμε να κάνουμε με πολλά αέρια, συμπτώματα διάρροιας ή δυσκοιλιότητας με αποτέλεσμα τον τυμπανισμό. Ο πόνος είτε είναι συνεχής είτε είναι διαξιφιστικός και παρουσιάζεται σε οποιοδήποτε σημείο  της κοιλιακής μας χώρας αλλά και στην πλάτη.

Δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο είδος τροφής που ευεργετεί όλους τους πάσχοντες οργανισμούς με τον ίδιο τρόπο, οπότε ο καθένας ξεχωριστά, ξέρει ποιες τροφές να τρώει και ποιες να αποφεύγει. Οι πάσχοντες, αυτό που χρειάζονται είναι καταρχάς ψυχολογική στήριξη, και σε ορισμένες περιπτώσεις ( πιο δύσκολες) ήπια ηρεμιστικά.

Ως καταλληλότερη αγωγή θεωρείται η διακοπή καθαρτικών ουσιών  και η κατανάλωση τροφών με πολλές φυτικές ίνες,  όπως  τα ζυμαρικά, οι πατάτες, το  ρύζι, το άσπρο ψωμί και τα καλά βρασμένα λαχανικά. Από μέτρια έως πολύ λίγη πρέπει να είναι η κατανάλωση ζάχαρης, κομπόστας χωρίς τα φλούδια, ψητών φρούτων  και γαλακτερών.

Τέλος, η διάγνωσή της διαταραχής αυτής, επέρχεται έπειτα από κολονοσκόπηση ή αλλιώς βαριούχο υποκλυσμό αλλά και τον αποκλεισμό κάποιας άλλης ενδοκοιλιακής πάθησης.