Ροδαμάνθη Χαριτουνιάν

Το προφίλ της

• ΗΛΙΚΙΑ: 39 ετών
• ΥΨΟΣ: 1,65 μ
• ΑΡΧΙΚΟ ΒΑΡΟΣ: 123 κιλά
• ΤΕΛΙΚΟ ΒΑΡΟΣ: 72 κιλά
• ΑΠΩΛΕΙΑ: 51 κιλά
• ΧΡΟΝΟΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ: 2 χρόνια

Η Ροδαμάνθη ένιωσε βαθύ πόνο και αντέδρασε με τον χειρότερο τρόπο. Αντί να αγκαλιάσει και να αγαπήσει ακόμα περισσότερο τον εαυτό της, σχεδόν τον εκδικήθηκε σαν να έφταιγε αυτός.

Το σώμα και η ψυχή μας, τα συναισθήματα μας είναι απολύτως αλληλένδετα. Όλοι το γνωρίζουμε. Αλλά πόσο μπορεί να βλάψει κάποιος το σώμα του όταν πονάει η ψυχή του; Ένας χωρισμός <<φόρτωσε>> τη Ροδαμάνθη με περίπου 60 κιλά παραπάνω! Μέχρι που βρήκε τη δύναμη και την απαραίτητη στήριξη για να αγαπήσει τον εαυτό της αληθινά.

Η αγάπη για το φαγητό

<< Το θέμα των κιλών με απασχολούσε πάντα. Όμως κατάφερνα να το διαχειρίζομαι, παρά την αγάπη μου στο καλό φαγητό, γιατί έκανα αθλητισμό. Έτσι, αν και έτρωγα αρκετά πάντα ήμουν ανάμεσα στα 60-65 κιλά. Αγαπάω τα σπορ και αυτό μου επέτρεπε να καταναλώνω παραπάνω θερμίδες χωρίς να παχαίνω ιδιαίτερα>>.

Η συναισθηματική κατάρρευση

<< Έτσι μέχρι τα 30 μου είχα σταθερά κιλά. Ήμουν ευχαριστημένη. Τότε όμως βίωσα έναν πολύ δύσκολο χωρισμό. Η ψυχολογική μου κατάσταση ήταν εξαιρετικά άσχημη. Δεν είχα διάθεση για τίποτα. Σταμάτησα κάθε δραστηριότητα και κλείστηκα σπίτι μου. Η μόνη μου ευχαρίστηση ήταν το φαγητό. Ήμουν φυσιολογικά ράκος. Το λάθος στο φαγητό μου βρισκόταν τόσο στις ποσότητες όσο και στην κακή ποιότητα του φαγητού, καθώς τρεφόμουν σχεδόν μόνο με junk food. Ξεκίνησα να τρώω λαίμαργα, χωρίς να σκέφτομαι το αποτέλεσμα, και η ζυγαριά ανέβαινε…>>.

Το κοινωνικό περιβάλλον

<< Οι γονείς και οι φίλοι μου με συμβούλευαν καλοπροαίρετα να κάνω κάτι για να αλλάξω αυτήν την κατάσταση. Να σταματήσω το ανεξέλεγκτο φαγητό και να γίνω πάλι κοινωνική, όπως ήμουν. Όμως αντί να τους ακούω, εγώ έκανα το ακριβώς αντίθετο. Πληγώνοντας όλο και περισσότερο τον εαυτό μου αντιδραστικά, έτρωγα όλο και πιο πολύ. Όταν ανέβηκα κάποια στιγμή στη ζυγαριά το σοκ ήταν τεράστιο. Είχα φτάσει τα 123 κιλά>>.

Ο ρατσισμός των κιλών

<< Ήταν ένας φαύλος κύκλος. Τα έξτρα κιλά με έκλεισαν ακόμη περισσότερο στο σπίτι και με έκαναν ακόμα πιο δυστυχισμένη. Βίωσα τον ρατσισμό πολλές φορές και αυτό με έκανε να αποφεύγω να βγαίνω και κλείστηκα στον εαυτό μου. Η αλήθεια είναι ότι το τριψήφιο νούμερο στη ζυγαριά με σόκαρε. Μέχρι τότε είχε απευθυνθεί σε διατροφολόγους, αλλά τελικά δεν μπορούσα να ακολουθήσω καμία δίαιτα. Η όρεξή μου είχε “ανοίξει” και δεν μπορούσα να τη ρυθμίσω. Πείναγα πραγματικά και συναισθηματικά. Σε όλες τις προσπάθειες έχανα 5-15 κιλά. Τα παρατούσα και αφηνόμουν ξανά στις κακές μου συνήθειες. Σε λίγο καιρό τα είχα ξαναπάρει».

Το πρόβλημα υγείας

«Το μεγάλο σοκ όμως, που οδήγησε στη σοβαρή απόφαση ότι είναι απαραίτητο να χάσω όλα τα κιλά, ήρθε πριν από 3 χρόνια. Αφορμή ήταν μια επέμβαση γυναικολογικής φύσης, για την αφαίρεση κάποιων ινομυωμάτων. Η επέμβαση θεωρούνταν απλή, όμως στην περίπτωσή μου ο γιατρός, λόγω του υπερβολικού λίπους, δεν μπορούσε να το αφαιρέσει μεμονωμένα και αφαίρεσε μια μάζα λίπος, η οποία παραλίγο να μου κοστίσει τη μήτρα μου. Ο γιατρός μου εξήγησε τη σοβαρότητα της κατάστασης. Ένιωσα “τη γη να χάνεται κάτω από τα πόδια μου”. Αποφάσισα ότι δεν μπορώ πλέον να παίζω με την υγεία μου».

Το πείσμα

«Όπως ήταν αναμενόμενο, κανείς δεν πίστεψε ότι θα τα καταφέρω. Όλοι θεωρούσαν ότι θα είναι ακόμα μία αποτυχημένη προσπάθεια. Αυτό όμως με έκανε να πεισμώσω ακόμα περισσότερο. Ήξερα από την αρχή ότι η δίαιτα μόνο δεν θα ήταν αρκετή. Ήταν απαραίτητο να ξεκινήσω ξανά εντατικά τη γυμναστική. Για να έχω τα μέγιστα αποτελέσματα, έκανα personal training με τον γυμναστή Γιώργο Κωνσταντίνου, FFSS Fitness Expert (extreme livewell). Με τον τρόπο αυτόν, όχι μόνο είχα μεγαλύτερη απώλεια βάρους, αλλά και η χαλάρωση του δέρματος περιορίστηκε στο ελάχιστο».

Το διατροφικό πλάνο

«Όσον αφορά το πρόγραμμα διατροφής που ακολούθησα, πέρασε από διάφορα στάδια και διαμορφωνόταν ανάλογα με τις ανάγκες μου κάθε φορά. Στην αρχή, επειδή δεν μπορούσα να σταματήσω τα βουλιμικά επεισόδια, η διαιτολόγος μου εφάρμοζε πρόγραμμα για 15 μέρες και αφού το τηρούσα πιστά, μπορούσα να έχω ένα “ελεύθερο” γεύμα, στο οποίο θα έτρωγα ό,τι ήθελα. Έτσι, κάθε φορά μετά το ζύγισμα είχα σαν επιβράβευση το γεύμα αυτό. Αυτό έκανε τη διαδικασία της παρακολούθησης να έχει κάποιο ενδιαφέρον και με ξεκούραζε ψυχολογικά. Όλες τις υπόλοιπες μέρες τηρούσα το πρόγραμμα με εξαιρετικά μεγάλη ακρίβεια. Ακόμα και όταν με κέρναγαν στη δουλειά ή σε κάποια έξοδο ένα γλυκό, δεν άγγιζα το παραμικρό. Στους άλλους φαινόταν υπερβολικό να μην τρώω ούτε ένα τόσο δα μικρό γλυκάκι, αλλά εγώ ήξερα ότι, αν ξεκινούσα, δεν θα μπορούσα να σταματήσω γι’αυτό και το απέφευγα».

Κάθε αρχή και δύσκολη

«Δεν κρύβω, βέβαια, ότι ειδικά η αρχή ήταν δύσκολη. Χρειάστηκε αρκετές φορές να μείνω στο σπίτι για να αποφύγω γιορτές ή εξόδους που είχαν σχέση με το φαγητό. Το πιο δύσκολο κομμάτι της δίαιτας για εμένα δεν ήταν οι έξοδοι, αλλά τα Σαββατοκύριακα που έμενα στο σπίτι. Προσπάθησα, λοιπόν, τα Σαββατοκύριακα να τρώω τις πρωτεΐνες της εβδομάδας (κοτόπουλο, μοσχάρι), που με χόρταιναν αρκετά, και άφηνα για την υπόλοιπη εβδομάδα τα όσπρια, τα λαχανικά και το ψάρι».

Τα ελεύθερα γεύματα

«Όσο περνούσε ο καιρός, στα ελεύθερα γεύματα έτρωγα όλο και λιγότερο. Στην αρχή ξεκίνησα με το να τρώω ένα κιλό παγωτό, ενώ στην πορεία μείωσα από μόνη μου την ποσότητα, η οποία έγινε αργότερα πέντε παγωτίνια και προς το τέλος μία μπάλα παγωτό ή γρανίτα. Επίσης, μετά τον πρώτο καιρό άρχισα να μην πεινάω τόσο και να κάνω γυμναστική με μεγαλύτερη ευκολία. Ο δρόμος ήταν μακρύς, όμως τα αποτελέσματα μου έδιναν δύναμη. Επίσης, τα σχόλια που έπαιρνα από τους γύρω μου με έκανα να επιμένω ακόμα περισσότερο και να μην απογοητεύομαι, ακόμα και αν η ζυγαριά κάποια εβδομάδα “κολλούσε”».

Η διατροφολόγος μου

«Οι δίαιτες που μου έδινε η Μαρία, σύμφωνα με τις ανάγκες μου και τις προτιμήσεις μου, αλλά και οι συχνές επισκέψεις, έτσι ώστε να μην χάνω τον έλεγχο, ήταν το κλειδί για την επιτυχία μου. Στο διαιτολόγιό μου δεν υπήρξε κανένα φαγητό που να ζητήσω και να μην το βάλουμε. Η Μαρία, απλά, μου προσάρμοζε τις ποσότητες και έκανε τους σωστούς συνδυασμούς. Αυτό με βοήθησε να απενοχοποιήσω ορισμένα φαγητά και να μην νιώθω ότι ξεφεύγω από το πρόγραμμά μου, κάτι που θα με έκανε να νιώθω απογοήτευση και να τα παρατήσω».

Happy end

«Θεωρώ ότι αυτή η διαδικασία με δυνάμωσε ψυχολογικά και με βοήθησε να αντιμετωπίσω κάθε δυσκολία. Είμαι αισιόδοξη για το μέλλον, όχι μόνο γιατί έχω χάσει τα περιττά κιλά, αλλά γιατί έχω μάθει να τρέφομαι σωστά και είμαι σίγουρη ότι μπορώ να τα διατηρήσω. Έχω βρει τον παλιό καλό μου εαυτό και προσέχω τη ζωή και την υγεία μου».

Τα 5 tips της Ροδαμάνθης

1. Γυμνάζομαι καθημερινά.
2. Πίνω πολύ νερό. Τουλάχιστον 2-3 λίτρα την ημέρα.
3. Τρώω ένα ελεύθερο γεύμα κάθε 15 μέρες.
4. Καταναλώνω πάντα σαλάτα μαζί με τα γεύματα.
5. Δεν πίνω ποτέ αλκοόλ.

Πως βοηθήσαμε την Ροδαμάνθη

Όταν η Ροδαμάνθη με επισκέφτηκε στο γραφείο, είχε χαμηλή αυτοπεποίθηση, δεν πίστευε ότι θα τα καταφέρει, καθώς είχε ταλαιπωρηθεί ήδη με αρκετές δίαιτες. Έτσι, προσπαθήσαμε να κάνουμε μια νέα αρχή, η οποία έπρεπε να βασίζεται στη συνολική αλλαγή του τρόπου ζωής της.

Σε πρώτη φάση, επικεντρώθηκα στο να διορθώσουμε τη συναισθηματική σχέση που είχε δημιουργήσει με το φαγητό και να τονώσω την ψυχολογία της. Σε δεύτερη φάση, η διατροφή της χρειαζόταν βελτιώσεις, καθώς μέχρι τότε έτρωγε ανθυγιεινές και λιπαρές τροφές. Το διατροφικό πρόγραμμα που εφάρμοσα περιείχε αρκετές φυτικές ίνες, για ενέργεια ώστε να γυμνάζεται καθημερινά, αλλά και αρκετή άπαχη πρωτεΐνη για να αποφύγουμε την απώλεια μυϊκής μάζας. Επίσης, μέσω των κατάλληλων συνδυασμών φρόντιζα να διατηρούνται τα επίπεδα σακχάρου σταθερά και αυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση της όρεξής της και στη μείωση της συχνότητας των βουλιμικών επεισοδίων.

Σταδιακά, η Ροδαμάνθη άρχισε να έχει τον έλεγχο και να τρέφεται ποιοτικά και σε σωστές ποσότητες. Η γυμναστική βοήθησε να επιτύχουμε τη μέγιστη απώλεια λίπους και τα “ελεύθερα” γεύματα και να ξεκουράζεται ψυχολογικά. Παράλληλα, τα ενθαρρυντικά σχόλια από τον περίγυρό της τόνωναν την αυτοπεποίθησή της και της έδιναν δύναμη να συνεχίσει.